Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που έχουν στιγματίσει την μουσική και έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές με την μουσική τους. Στην κορυφή του heavy metal ο Ozzy ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει τσαλακώσει την εικόνα του με την φαρσοκωμωδία “The Osbournes” και με τους μετριότατους δίσκους του. Ο Ozzy λόγω ηλικίας και καταχρήσεων είναι θαύμα ακόμη και το που ζει, αλλά με το “Scream” μας θυμίζει ποιος είναι και το καλύτερο ακούγεται ξανανιωμένος και κάνει κι εμάς να νιώσουμε έτσι.Κίνηση “ματ” θεωρώ πως είναι η πρόσληψη του δικού μας Gus G (Firewind) στην θέση του βασικού κιθαρίστα που με το παίξιμό του δίνει μια ορμή και ενθουσιασμό σε όλον τον δίσκο. Πραγματικά η επιλογή του Ozzy αποδείχθηκε σοφή, αφού ο Zakk Wylde είχε δώσει στον Ozzy έναν ήχο παρόμοιο με των Black Label Society. Αντιθέτως ο Gus φαίνεται να ακολουθεί έναν πιο πολυποίκιλο δρόμο. Ο Οzzy τραγουδάει σαν να είναι πολλά χρόνια πιο νέος και η απόδοσή του μας πηγαίνει πίσω στο “Ozzmosis” και προσωπικά από το πρώτο τραγούδι με έκανε να τσιμπιέμαι για το αν αυτό που ακούω είναι πραγματικό εν έτει 2010.Tracklist:
01.“Let It Die”
02.“Let Me Hear You Scream”
03.“Soul Sucker”
04.“Life Won't Wait”
05.“Diggin’ Me Down”
06.“Crucify”
07.“Fearless”
08.“Time”
09.“I Want It More”
10.“Latimer’s Mercy”
11.“I Love You All”
Πηγή:http://strangejournal.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου